اگر بخواهیم واقعیت ترکیبی را تفکیک کنیم به بازه های واقعیت مجازی ، واقعیت مجازی افزوده ، واقعیت افزوده و دنیای واقعی تقسیم میشود. در این مقاله قصد داریم تا با مفهموم واقعیت افزوده و تمامی ابعاد آن بیشتر آشنا شویم. Augmented Reality یا همان واقعیت افزوده در معنا به روشهایی گفته میشود که به واقعیت و عین ، امکانات و ویژگی های بیشتری اضافه می کند و باعث درک و سرعت عمل بیشتری می شود. عملا پل ارتباطی بین دنیای واقعی و دنیای مجازی بوجود می آورد که میتوان با استفاده کاربردی از این مفهوم تمامی غیر ممکن های دنیای تکنولوژی را ممکن کرد. برای درک درست این تعریف با این مقاله همراه شوید.
انواع مختلف واقعیت افزوده
واقعیت افزوده همانند واقعیت مجازی یک وسیله و ابزار است و بسته به نوع استفاده و دید کاربران دسته بندی های مختلفی از آن صورت گرفته است. حال با توجه به دیدهای مختلف از واقعیت افزوده دونوع دسته بندی که میان کاربران آن رایج تر است را در زیر مشاهده می کنیم:
با استفاده از مارکر Marker Based
در این نوع دسته بندی عمل افزودن اطلاعات به واقعیت توسط یک ابزار که می تواند هر شی فیزیکی باشد صورت می گیرد و در صورت نبودن آن ابزار انجام این عمل ممکن نخواهد بود.
بدون استفاده از مارکر Marker less
واقعیت افزوده بدون استفاده از نشانگر، یکی از پرکاربردترین انواع واقعیت افزوده است. این نوع واقعیت افزوده همچنین به نام های واقعیت مجازی موقعیت محور، مکان محور یا GPS هم شناخته می شود. این نوع از واقعیت مجازی از یک دستگاه GPS، قطب نمای دیجیتالی، شاب سنج یا یک شتاب دهنده استفاده می کند. موارد یاد شده در دستگاه کار گذاشته شده اند و داده های مورد نیاز را برای اساس موقعیت مکانی شما فراهم می آورند. قدرت فوق العاده زیادی که در این نوع از واقعیت افزوده وجود دارد، قابل دسترس بودن و فراگیر بودن فوق العاده گوشی های هوشمند در عصر حاضر است که عملا کار شناسایی موقعیت را بسیار ساده کرده است. این نوع از واقعیت افزوده پرکاربردترین نوع آن برای نقشه برداری، پیدا کردن کسب و کارهای اطراف و بقیه کاربردهایی است که نیاز به مشخص کردن موقعیت دارند.
سخت‌افزار مورد نیاز برای واقعیت افزوده
پردازشگر یا سی‌پی‌یو، صفحه نمایش، سنسورها و ورودی‌ها مثل دوربین و سایر تجهیزات محاسبه‌گر و سنسورهای بسیار کوچک مانند شتاب‌سنج ، جی‌پی‌اس و قطب‌نمای جامد. البته نگران نباشید امروز همه‌ی این تجهیزات در جیب ما وجود دارد. گوشی‌های هوشمند تلفن همراه و تبلت‌ها همه‌ی این موارد را دارا می‌باشند.
نرم افزار مورد نیاز برای واقعیت افزوده
بعد از تهیه سخت‌افزار مورد نیاز در واقعیت افزوده ، نوبت به سیستم‌های نرم افزاری و برنامه نویسی میرسد. این بخش کار اگر سخت‌تر از تهیه‌ی سخت‌افزار نباشد آسان‌تر از آن‌هم نیست. در بخش نرم‌افزار واقعیت افزوده باید الگوریتم‌های بسیار پیچیده‌ای طراحی شوند تا بتوان نتیجه‌ی مطلوب و مناسبی را از فناوری واقعیت افزوده به دست آورد. مجموعه‌ی این الگوریتم‌ها نرم‌افزار واقعیت افزوده را ایجاد میکند که باید تصاویر دنیای واقعی را از دوربین دریافت کند، مختصات اشیا را از تصاویر دریافت شده به دست آورد تا بتواند عنصر مجازی را با آن مختصات مطابقت دهد، سپس عنصر را در تصاویر واقعی درج کند و احتمالا توسط ژیروسکوپ میزان بودن تصویر واقعی و عنصر مجازی را بسنجد و بسیاری از موارد دیگر که برخی از آن‌ها بعد از طراحی نرم‌افزار کشف خواهند شد. به همین علت است که در برخی از نرم‌افزارها بعد از تولید مشکلاتی یافت میشود و شرکت تولید کننده آپ‌دیت یا نسخه‌ی به‌روزرسانی شده را بعد از مدتی منتشر میکند.
- نویسنده: سمیه مهاجری
- تاریخ: 1397/05/09
- زمان: 12:58
- نظرات: 0
0 نظر در مورد این مطلب